SCHULZ

Autogene training (Schulz)

De Berlijnse zenuwarts I.H. Schulz legde in 1920 de basis voor de autogene training. Zijn ontspanningsmethode heeft als doel een zodanig intensieve concentratie, dat deze ons vegetatieve zenuwstelsel op een normaliserende, respectievelijk preventieve wijze beïnvloedt. Ons bewustzijn en vooral ons onderbewustzijn beïnvloeden niet alleen onze psychische gesteldheid, maar ook de lichaamsfuncties en de organische ziekten.

Autogene training bestaat uit het trapsgewijs verkrijgen van lichaamsbeheersing. Op de laagste trap probeert men door oefening het lichaam te beheersen. Vervolgens oefent men zich in de verschillende aspecten van het ledematengevoel (rust, zwaarte) en daarna concentreert men zich op het hoofd,...

J. H. Schulz est un psychanalyste de la première heure, formé à l'école de Freud, qu'il a connu en 1911. Son oeuvre recouvre de nombreux domaines: la psychothérapie, la neuro-psychiatrie, la médecine interne, la dermatologie, l'immunologie, et son enseignement a donné à l'Allemagne plusieurs générations de médecins spécialisés. Le training autogène n'est pas une simple technique de relaxation, mais une thérapeutique visant à assurer la maîtrise du corps par la concentration psychique sur les fonctions végétatives, et requérant une pratique de clinicien; c'est une méthode purement médicale que ne cesse de s'enrichir des apports successifs de la recherche en neuro-physiologie.

Autogene training is een vorm van zelf-invloed die door geconcentreerde ontspanning wordt bereikt. Deze methode wordt tegenwoordig steeds meer toegepast en bereikt veel succes met mensen, die problemen met slapeloosheid, angsten en innerlijke conflicten hebben.